Józef Skoczyński, urodzony 6 marca 1903 roku w Rymanowie, był osobą, która na trwałe wpisała się w historię Polski. Jego życie zakończyło się 20 listopada 1967 roku w Stalowej Woli, gdzie zmarł.
Był katolickim duchownym, który w swojej pracy miał na celu wzmacnianie społeczności oraz propagowanie wartości chrześcijańskich. Jego działalność w Kościele rzymskokatolickim pozostawiła znaczący ślad wśród wiernych.
Życiorys
Młodość
Józef Skoczyński przyszedł na świat 6 marca 1903 roku w Rymanowie. Był najstarszym z pięciorga dzieci Szymona oraz Marii z domu Ziajka. W jego rodzinie był brat Adam, który wybrał karierę lekarza w Sanoku. W dniu 22 czerwca 1921 roku zdał egzamin maturalny w Państwowym Gimnazjum w Sanoku, gdzie jego rówieśnikami byli Stanisław Hroboni, Józef Lubowiecki, oraz Józef Stachowicz. Wkrótce po uzyskaniu matury, kontynuował naukę w Seminarium Duchownym w Przemyślu, gdzie w 1925 roku, 29 czerwca, otrzymał sakrament święceń kapłańskich z rąk biskupa Anatola Nowaka. Po ukończeniu studiów pełnił obowiązki wikariusza w Grodzisku, Dobromilu oraz był katechetą w Jeżowem.
Praca duszpasterska
Po przyjęciu święceń, Józef Skoczyński rozpoczął swoją karierę duszpasterską, sprawując posługę jako wikariusz w Grodzisku w latach 1925-1929. Następnie, od 1929 roku do 1932 roku pełnił te same obowiązki w Dobromilu, gdzie ostatni miesiąc tego okresu był administratorem parafii. Z początkiem 1933 roku rozpoczął pracę w Jeżowem, gdzie przez następne sześć lat był katechetą. W czerwcu 1939 roku przeniósł się na stanowisko katechety do Stalowej Woli, jednakże tam dotarł dopiero 25 stycznia. Jego pierwsze lata w nowej parafii zostały przerwane przez II wojnę światową. Czas okupacji hitlerowskiej oraz późniejsze trudne lata PRL-u były wyzwaniem, które ks. Skoczyński poniósł z determinacją. W tym czasie rozpoczął budowę nowej świątyni, poświęconej Matce Bożej Królowej Polski, której nie udało mu się ukończyć. Władze w 1961 roku cofnęły pozwolenie na dalsze prace budowlane. Po dłuższej walce z chorobą, nigdy nie doczekał się wznowienia budowy i poświęcenia świątyni, którą 2 grudnia 1973 roku poświęcił metropolita krakowski Karol kard. Wojtyła.
Działalność społeczna
W trudnych czasach II wojny światowej, ks. Józef Skoczyński wykazał się ogromnym poświęceniem, ratując życie wielu mieszkańcom Stalowej Woli, interweniując w ich obronie. Był zaangażowany jako kapelan Armii Krajowej obwodu niżańskiego i razem z innymi działaczami konspiracyjnymi zorganizował komitet obywatelski, który skutecznie obronił Zakłady Południowe oraz Elektrownie przed zniszczeniem przez Niemców. Po wyzwoleniu miasta czuwał nad porządkiem publicznym, gdy nowa władza zaczynała swoje rządy. Od września 1945 do 13 marca 1948 roku pełnił zaszczytną funkcję przewodniczącego Rady Narodowej w Stalowej Woli. Po zakończeniu wojny, przyczynił się do elektrifikacji Pława oraz uzyskania przez Stalową Wolę praw miejskich.
Odznaczenia, tytuły, wyróżnienia
W dorobku Józefa Skoczyńskiego można zauważyć wiele istotnych osiągnięć oraz ważnych ról, które pełnił w trakcie swojej kariery. W 1952 roku uzyskał godność szambelana papieskiego, co stanowi jedno z jego kluczowych wyróżnień.
Następnie, w 1953 roku, objął stanowisko wicedziekana rudnickiego, a przez kolejne osiem lat był dziekanem.
Upamiętnienie
Ulica księdza Józefa Skoczyńskiego nosi miano poświęcone niezwykłemu patriocie i działalności społecznej, a w jej okolicy, w miejscu, gdzie kiedyś stała plebania, obecnie funkcjonuje Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Medyk”.
W przedsionku kościoła pw. św. Floriana oraz na fasadzie kościoła pw. Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli umieszczone zostały tablice pamiątkowe, które honorują ks. Józefa Skoczyńskiego, przypominając o jego wkładzie w kulturę i życie lokalnej społeczności.
W Muzeum Jana Pawła II w Stalowej Woli zgromadzone są cenne pamiątki związane z osobą księdza Skoczyńskiego, a także eksponowane fotografie, które ilustrują początki budowy kościoła Matki Bożej Królowej Polski. Te miejsca to doskonały sposób, aby upamiętnić działania, jakie podejmował w imię dobra społeczności.
Przypisy
- Cmentarz Komunalny. memento.com.pl. [dostęp 24.03.2020 r.]
- Danuta Przystasz: Wspomnienia osób świeckich. Przyjaciel, który potrafi słuchać. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 188, 189.
- W. Gaj-Piotrowski, D. Garbacz, K. Jańczyk, Kościół św. Floriana w Stalowej Woli. Miniskansen architektury drewnianej, Stalowa Wola 2007, s. 65-67.
- W. Gaj-Piotrowski, D. Garbacz, K. Jańczyk, Kościół św. Floriana w Stalowej Woli. Miniskansen architektury drewnianej, Stalowa Wola 2007, s. 67.
- Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 144.
- Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 06.03.2016 r.]
- Skoczyński Józef. www.stalowka.net. [dostęp 09.01.2014 r.]
- NZOZ Medyk. www.departamentzdrowia.pl. [dostęp 09.01.2014 r.]
- Cz. Hałaj, Szambelan ze Stalowej Woli, Tygodnik Katolicki "Niedziela". Edycja sandomierska, nr 1/2008.
- XXXV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sanoku za rok szkolny 1920/1921 wraz z dodatkiem za lata: 1917, 1918, 1919 i 1920. Sanok: Fundusz Naukowy, 1921, s. 57, 66.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Wojciech Lorenc | Józef Wołczański | Israel SchorrOceń: Józef Skoczyński