Kościół Świętego Wawrzyńca w Rymanowie

Informacje na temat tego kościoła można znaleźć w dziele pt. „Geografia albo dokładne opisanie królestw Galicyi i Lodomeryi”, które zostało po raz pierwszy opublikowane w 1786 roku przez hrabiego Ewarysta Andrzeja Kuropatnickiego. Autor pisze o Rymanowie jako o mieście hrabiów Ossolińskich, wspominając nowo wybudowany, wspaniały kościół z wieżami jeszcze w budowie oraz plebanią, którą charakteryzował piękny wystrój.

W 1788 roku, po zakończeniu budowy, kościół został konsekrowany pod wezwaniem świętego Wawrzyńca. To wydarzenie miało miejsce już po śmierci jego fundatora, który zmarł w 1780 roku. Niestety, w 1839 roku miejsce to dotknął tragiczny pożar, a odbudowe zrujnowanego kościoła zakończono w 1841 roku.

Kolejne zagrożenia nadeszły podczas działań wojennych we wrześniu 1944 roku, gdy znów świątynia została zniszczona – straty obejmowały spalony dach, zniszczoną wieżę oraz częściowo zawalone sklepienie. Po zakończeniu wojny kościół został odbudowany i w 1964 roku odnowiono jego wnętrze, a prace wykonał Stanisław Szmyc z Krakowa.

Ważnym elementem wyposażenia w świątyni jest główny ołtarz, w którym znajduje się obraz Matki Bożej Bolesnej namalowany na desce. Według dokumentów archiwalnych, darczyńcą tego wizerunku był król Władysław II Jagiełło. Obraz został uznany za łaskami słynący przez biskupa Wacława Hieronima Sierakowskiego w 1745 roku, a jego koronacji dokonał biskup Józef Sebastian Pelczar w 1902 roku.

W świątyni znajdują się także organy firmy Rieger, które wykonano w 1887 roku, posiadające 24 głosy. W przedsionku można zobaczyć dwie figury świętych Apostołów Piotra i Pawła, które pochodzą z wcześniejszego kościoła oraz są w stylu rokokowym. W podziemiach kryje się sarkofag fundatora, Józefa z Tenczyna Ossolińskiego.

Niestety, 9 września 2004 roku doszło do pożaru wieży kościoła, która została całkowicie zniszczona. Dzięki szybkiej interwencji strażaków ogień nie przedostał się do wnętrza świątyni, a wieżę odbudowano po tym zdarzeniu.