Bronisław Sapecki


Bronisław Sapecki, urodzony 6 października 1884 roku w Rymanowie, pozostaje postacią o fascynującej historii. Zmarł w 1952 roku, również w swoim rodzinnym mieście, co podkreśla jego związki z tym miejscem.

Był on kapitanem rezerwy piechoty Wojska Polskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w obronność kraju oraz jego wykształceniu wojskowym. Poza tym, piastował również stanowisko podkomisarza Policji Państwowej, co podkreśla jego rolę w systemie bezpieczeństwa publicznego w Polsce tamtych lat.

Życiorys

Bronisław Sapecki urodził się 6 października 1884 roku w Rymanowie. Był drugim z siedmiorga dzieci Antoniego, murarza i budowniczego, oraz Heleny z Federkiewiczów. Miał również brata Jana, który urodził się w latach 1887 lub 1888 i zmarł w 1968 roku.

W czerwcu 1907 roku, jako eksternista, zdał egzamin dojrzałości w C. K. III Gimnazjum w Krakowie. Po ukończeniu nauki wstąpił do C. K. Armii, gdzie z dniem 1 stycznia 1910 roku został mianowany kadetem piechoty w rezerwie. Przydzielono go do 45 pułku piechoty.

W pierwszej części 1912 roku uzyskał stopień chorążego piechoty w rezerwie, jednocześnie pozostając w strukturach 45 pułku. Z dniem 1 listopada 1914 roku awansował na podporucznika rezerwy. W czasie I wojny światowej był przydzielony do 45 pułku aż do około 1918 roku.

Po wojnie, zgodnie z dekretem Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego z 19 lutego 1919 roku, jako były oficer armii austro-węgierskiej, został przyjęty do Wojska Polskiego z dniem 1 stycznia 1918 roku. Utrzymał zatwierdzony stopień porucznika z datą 1 lutego 1916 roku. W tym samym dniu, 19 lutego 1919 roku, otrzymał rozkaz od Szefa Sztabu Generalnego płk. Stanisława Hallera, w wyniku którego został adiutantem 3 batalionu Strzelców Sanockich.

Wkrótce potem awansowano go na kapitana, co pozwoliło mu na objęcie dowództwa 37 batalionu celnego, utworzonego w 1921 roku. Następnie został potwierdzony w stopniu kapitana rezerwy piechoty ze starszeństwem z dnia 1 czerwca 1919 roku. W latach 1923-1924 był oficerem rezerwowym w 2 pułku Strzelców Podhalańskich, mającym siedzibę w Sanoku.

W późniejszych latach Sapecki poświęcił się pracy w Policji Państwowej. W 1926 roku, w stopniu podkomisarza, pełnił funkcję komendanta powiatowego PP w Kałuszu, który znajdował się w Okręgu X Stanisławowskim. Rok 1934 przyniósł mu przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI, gdzie jako oficer pełniący służbę w Policji Państwowej był w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Czortkowie.

Do 1940 roku sprawował urząd burmistrza Rymanowa. Po zakończeniu swojego życia zmarł w 1952 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Rymanowie, w kwaterze D-6-67.

Przypisy

  1. Cmentarz komunalny w Rymanowie - wyszukiwarka osób pochowanych [online], rymanow.grobonet.com [dostęp 12.10.2021 r.]
  2. Antoni Sapecki. rymanow.artlookgallery.com. [dostęp 15.01.2020 r.]
  3. Helena Sapecki. rymanow.artlookgallery.com. [dostęp 15.01.2020 r.]
  4. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], www.zck-krakow.pl [dostęp 08.07.2020 r.]
  5. Absolwenci 1883–1939. sobieski.krakow.pl. [dostęp 22.10.2017 r.]
  6. Na początku XX wieku burmistrzem Rymanowa był inny Bronisław Sapecki, Aneta Rejman, Małgorzata Janusz. „Powstanie i działalność gniazda „Sokoła” w Rymanowie (1907–1949)”, „Scientific Review of Physical Culture”. Nr 4/1, s. 203, 207, 2014.
  7. M. Barcik i inni: Corpus Studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51–1917/18. T. III: S-Ś. Kraków: Wydawnictwo Księgarnia Akademicka, 2014.
  8. Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 146, s. 3, 28.06.1907 r.
  9. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. III Gimnazyum w Krakowie za rok szkolny 1907. Kraków: 1907, s. 99.
  10. Awans noworoczny w rezerwie c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”. Nr 9, s. 3, 13.01.1912 r.
  11. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 469.
  12. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 597.
  13. Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich o przydziale oficerów (841). „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 26, s. 654, 08.03.1919 r.
  14. Dekret Naczelnego Wodza Wojsk Polskich o przyjęciu do W.P. oficerów z b. armii austro-węgierskiej (838). „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 26, s. 647, 08.03.1919 r.
  15. Rocznik Oficerski 1924, s. 415.
  16. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 8, 951.
  17. Rocznik Oficerski 1923, s. 474.

Oceń: Bronisław Sapecki

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:7