Paweł Kindelski

Wojsko i służby mundurowe

Paweł Kindelski był postacią o bogatej biografii, szanowanym doktorem prawa oraz podpułkownikiem audytorem Wojska Polskiego. Urodził się 23 stycznia 1877 roku w malowniczym Rymanowie, gdzie rozpoczął swoją życiową podróż.

Wieloletnia praca w obszarze prawa oraz służba wojskowa pozwoliły mu na zdobycie doświadczenia, które do dziś pozostaje nieocenione. Kindelski zmarł 4 marca 1926 roku, pozostawiając po sobie dostrzegalny ślad w historii.

Życiorys

Paweł Kindelski przyszedł na świat 23 stycznia 1877 roku w Rymanowie, jako syn rolnika o imieniu Paweł. W 1897 roku zakończył naukę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku. W jego klasie uczyli się również m.in. Józef Bielawski, Bronisław Gaweł oraz Władysław Studziński. Po zakończeniu nauki, jego planami było podjęcie studiów teologicznych, lecz ostatecznie uzyskał stopień naukowy doktora praw.

W swoim życiu zawodowym, Kindelski związał się z C. K. Armią, gdzie otrzymał stanowisko oficera. Od 30 października 1903 roku był kadetem rezerwowym w grupie aspirantów zawodowych audytoriatu, a od 16 listopada 1903 roku pełnił funkcję kadeta piechoty w rezerwie. Przydzielono go do 80 pułku piechoty we Lwowie, a około 1904 roku działał jako zastępca oficera. W połowie 1906 roku, jako rezerwowy kadet oraz zastępca oficera, został awansowany na porucznika rezerwy piechoty.

Kontynuował swoją karierę w 80 pułku, a 1 maja 1908 roku awansował na stopień nadporucznika audytora i przeniesiono go do 41 pułku piechoty w Czerniowcach, gdzie piastował stanowisko audytora. Dalszy awans przyniósł mu tytuł kapitana audytora 1 listopada 1912 roku.

Podczas I wojny światowej, w latach około 1915–1918, pełnił rolę obrońcy wojskowego oraz referenta sądowego przy komendzie 8 Dywizji Kawalerii. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Kindelski został włączony do Wojska Polskiego. W okresie obrony Lwowa w czasie wojny polsko-ukraińskiej, mając rangę kapitana audytora, zasiadał w pierwszym składzie Sądu Polowego we Lwowie.

W lutym 1919 roku, jako major Korpusu Sądowego, został przydzielony do Sądu Wojennego przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Warszawa”. Dekretem z 22 maja 1920 roku, przyznano mu stopień podpułkownika w korpusie sądowym, z datą obowiązywania od 1 kwietnia 1920 roku. Zweryfikowany w tym stopniu z dniem 1 czerwca 1919 roku, w 1923 roku pełnił funkcję sędziego w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr I w Warszawie. Rok później był przydzielony do Naczelnego Prokuratora Wojskowego przy Najwyższym Sądzie Wojskowym. W lutym 1926 roku, z Ministerstwa Spraw Wojskowych, objął stanowisko podprokuratora w Prokuraturze przy Najwyższym Sądzie Wojskowym. Niestety, zmarł 4 marca 1926 roku.

Ordery i odznaczenia

Paweł Kindelski posiada szereg wyróżnień i nagród, które podkreślają jego zasługi wojskowe oraz oddanie w służbie. Poniżej przedstawiono listę jego odznaczeń:

  • Kawaler Orderu Franciszka Józefa z dekoracją wojenną (Austro-Węgry, 1917),
  • Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry, ok. 1916),
  • Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (Austro-Węgry, ok. 1908),
  • Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (Austro-Węgry, ok. 1913).

Przypisy

  1. Spis zmarłych. Nazwiska z zakresu Kif-Kiw » Lista zmarłych « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 07.10.2021 r.]
  2. Uroczystość obchodu 10-lecia Sądownictwa Wojskowego. „Wojskowy Przegląd Prawniczy”. Nr 8-10, s. 7, 1928 r.
  3. Rozporządzenia Ministra Spraw Wojskowych. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 8, s. 3–4, 06.02.1926 r.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 976.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 985.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1082.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1090.
  8. Sprawy wojskowe. „Słowo Polskie”. Nr 326, s. 3, 16.07.1920 r.
  9. Rozkaz 757. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 23, s. 568, 01.03.1919 r.
  10. Leszek Kania. Ochrona porządku prawnego i bezpieczeństwa publicznego podczas obrony Lwowa (listopad 1918 – marzec 1919). „Prace Instytutu Prawa i Administracji PWSZ w Sulechowie”. Nr 2, s. 301, 2006 r.
  11. a b Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1741.
  12. a b Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 1350.
  13. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 1009.
  14. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 461.
  15. Awans listopadowy w c. i k. Armii. „Gazeta Lwowska”. Nr 260, s. 2, 12.11.1912 r.
  16. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. Wiedeń: 1912, s. 583.
  17. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. Wiedeń: 1912, s. 1323.
  18. Awans majowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”. Nr 106, s. 3, 08.05.1908 r.
  19. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1909. Wiedeń: 1909, s. 1195.
  20. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1908. Wiedeń: 1907, s. 593.
  21. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1907. Wiedeń: 1906, s. 585.
  22. Wiadomości bieżące. Z armii. „Słowo Polskie”. Nr 303, s. 3, 10.07.1906 r.
  23. Wiadomości bieżące. Z armii. „Słowo Polskie”. Nr 302, s. 5, 09.07.1906 r.
  24. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1906. Wiedeń: 1905, s. 577.
  25. Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1905. Wiedeń: 1904, s. 569.

Oceń: Paweł Kindelski

★★★★★
Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:5